228 I vecchi del paese
fumavano trinciato scuro, seduti,
come chi discute con i suoi pensieri
( con la mortale calma della voce):
*
ə ˈvɛkk(i)ə
ë vècch(i)ë
fuˈmavano ʈɽinˈtʃato ˈskuro, assətˈtatə,
fumàvanu̥ t̥r̥ənciàtu̥ scùru̥, assëttàtë
'kome ku dəsˈkute ku ə pənzɛrə su(i)ə
comë cu dëscutë cu ë pënzèrë su(i)ë
( cu a kalma di mɔrti aíndra a ˈvutʃe)
(cu a càlma dë mórtë aìnd̥r̥a a vùcë)
|
|