Salvatore Fittipaldi- Poesie

236 U̥ paísë da cuccàgna

Sùngu stàtu̥ ndu̥ paísë da cuccàgna,
àgghiu̥ vìstu̥ ë cchiù bbéllë usànzë:
chë ménü fatìga cchiù guadàgna.
Pë_arrëvà cë vónu̥ sèttë mísë
pë mmàrë e pë tèrra sénza pagà spísë.
Appéna iúndu̥ s'è prësëndàtu̥ nu̥ su̥ldàtu̥,
vëstùtü e armàtu̥ come nu paladínu̥.
Súbbëtu̥ m'ha ddíttu̥: "Së qua vóië stà
abbësógna chë të mbàrasë u̥ latìnu;
nun parlà màië dë fatíga ma súlu̥
de mangià, bbívë e ddórmë,
girà ammacàndu̥, ballà e jucà a ccàrtë.
Prumëttëmmíllu̥ e të fazzu t̥r̃àsë.
Pë útëmu̥, nun parlà mmàie dë guérra,
né dë zappà, de téssë o cúsë."
Prumísu̥ tùttu, me sùngu abbëiàtu̥ pu̥ paísë.
A ccèndu̥ met̥r̃ë cc_éra na fu̥ndàna
chë vërsàva vìnu mu̥scàtu̥ e malëvasìja
e camënànnu̥ àgghiu truvàtu n'àta víja
cu̥ càsë dë salàmë, próvu̥lë e fu̥rmàggë;
e pórtë ièranu̥ fatte dë rëcótta
e tuttë nnë pu̥tíjanu̥ mangià
nzémë a gad̥d̥r̃ìnë e pud̥d̥r̃as̃t̥r̃èd̥d̥r̃ë.
U̥ grànu̥ nun c'èra bisógnu̥ du̥ sëmënà,
nascíja da sùlu̥ mmènzu̥ a tèrra
e a farína së truvàva sénza da macënà.
A stu̥ paísë nun së parlàva màië de pu̥vërtà:
tuttë ièranu̥ Segnúrë, Còntë e Barùnë
e mmàie së tru̥vàva angúna nfërmëtà.
Nun c'era fríddu, nun tru̥nàva e nun chiuvíja
e u tembu ièra sèmbë prëmavèra.
Da matína finü a síra nu̥n së facíja
àu̥tru̥ che ju̥cà e mmangià.
Së quaccùnu̥ parlàva dë fatìca
súbbëtu̥ u̥ mëttíjanu̥ ngaléra.
L'àrbërë facíjanu̥ scàrpë, guandë e cappéd̥d̥r̃ë,
ë barbagiànnë cacàvanu̥ vëstìti
di vëllùtu̥ e cammísë rëcamàtë d_òru.
Më vu̥líjanu̥ fa dëvëndà nu ciùcciu̥
ma numm'àgghiu̥ mmišcàtu màië
cu̥ Lucígnu̥lu̥ e Pinócchiu̥.